ÞRÝSTA

(-sta, -str), v.

1) to thrust, press (þá tók H. konungr á öxl honum hendinni ok þrýsti); B. þrýstir at Eyjúlfi fast, B. thrust E. hard; hann þrýsti knénu við steininn, he pressed his knee against the stone;

2) to force, compel (þrýsta e-m til e-s).

* * *

t, [Engl. thrust], to thrust, press; hann setti öxar-hyrnuna fyrir brjóst Þrándi ok kvazk mundu þ. svá at hann kenndi útæpiliga, Fær. 126; hann gékk at honum, þrýstandi sinni hendi á hans síðu, Mar.; þá tók Hrærekr konungr á öxl honum hendinni ok þrýsti, Ó. H. 73.

2. to compress, strain heavily; þröngva gröf ok alla vega þrýst at þér moldin, Barl. 41; steinninn þrýstir fast at, Mar.; ven fót þinn at þrýsta fast í-stöðum, to thrust the foot firmly into the stirrups, Sks. 372; með þrýstandum lærleggjum, legs firmly pressed, on horseback, id.: þ. eyrum sínum í jarðligar girndir, 673. 48; hann þrýsti knénu við steininn, Fms. v. 224.

II. to force, compel; þrýsta þeim ok þröngva, Stj. 264; þá á biskup at þ. þeim til, K. Á. 72; hann setti lög ok gætti sjálfr, ok þrýsti öllum til at gæta, Hkr. i. 72; Börkr þrýstir at Eyjúlfi fast, B. thrust E. hard, Gísl. 42.